Pretendenci do tronu – 67. Państwa niemieckie: XXXV. Wied

Maksymilian

Terytorium Wied w swej historii było wielokrotnie dzielone pomiędzy poszczególne linie rodu Runkel. W 1806 r. oba istniejące wówczas księstwa: Wied-Neuwied i Wied-Runkel zostały zmediatyzowane, a ich terytoria przekazane Księstwu Nassau.

Linia Wied-Runkel wymarła w 1824 r., a jej roszczenia przejęła linia Wied-Neuwied.

Ród Runkel uchodzi za najstarszy (czyli najwcześniej udokumentowany) ród arystokratyczny w Niemczech.

Od dnia 12.03.2015 r. głową rodu jest książę Maksymilian (Franz Alexander Friedrich Wilhelm Maximilian Fürst zu Wied), ur. 10.08.1999 r., syn księcia Karola (ur. 27.10.1961 r., zm. 12.03.2015 r.) i księżniczki Izabeli von Isenburg (ur. 26.04.1973 r.). Szefem domu książęcego został po niespodziewanej śmierci swego ojca na atak serca.

Jego następcą jest młodszy brat książę Fryderyk Wilhelm (Franz Alexander Heinrich Konstantin Friedrich-Wilhelm zu Wied), ur. 9.05.2001 r.

Obaj bracia nie są żonaci ani nie mają dzieci.

Pretendenci do tronu – 67. Państwa niemieckie: XXXIV. Waldburg

Terytorium Waldburga w swej historii było wielokrotnie dzielone pomiędzy poszczególne linie rodu. W 1806 r. wszystkie wówczas istniejące państewka Waldburga zostały zmediatyzowane, a ich terytoria zostały podzielone pomiędzy Wirtembergię i Bawarię.

Do dzisiaj istnieją trzy linie rodu Waldburg:

– linia Waldburg-Wolfegg-Waldsee, będąca także spadkobiercą linii Waldburg-Waldburg i Waldburg-Wolfeck,

– linia Waldburg-Zeil, będąca także spadkobiercą linii Waldburg-Wurzach,

– linia Waldburg-Hohenems, nie posiadającego tytułu książęcego, a jedynie hrabiowski.

A. Waldburg-Wolfegg-Waldsee

Jan

Od 1998 r. głową rodu jest książę Jan (Johannes Franz Xaver Willibald Maria Josef Philipp Jeningen Leonhard Reichserbtruchsess Fürst von Waldburg zu Wolfegg und Waldsee), ur. 9.03.1957 r., najstarszy syn księcia Maksymiliana Willibalda (ur. 22.06.1924 r., zm. 5.09.1998 r.) i jego pierwszej żony hrabianki Idy Khuen von Belasi (ur. 1.05.1928 r., zm. 6.06.1987 r.).

Zajmuje się zarządzaniem rodzinnym majątkiem.

W dniu 29.04.1989 r. poślubił Vivianę dei Conti Rimbotti (ur. 11.02.1963 r.). Mają troje dzieci: synów Ludwika (ur. 12.07.1990 r.) i Leonarda (ur. 6.10.1995 r.) oraz córkę Wiktorię (ur. 4.04.1992 r.).

Jego następcą jest jego najstarszy syn Ludwik (Ludwig Franz Willibald Maria Josef Leonhard Prinz von Waldburg zu Wolfegg und Waldsee).

Studiował zarządzanie na Uniwersytecie Londyńskim, pracuje jako menadżer.

W dniu 8.01.2014 r. poślubił Jessicę Iskander (ur. 29.01.1988 r.), indonezyjską modelkę i aktorkę. W dniu 15.10.2015 r. orzeczono rozwód pary (według innych źródeł – małżeństwo zostało unieważnione). Mają jednego syna Aleksandra (ur. 21.07.2014 r.). Wobec wątpliwości co do statusu małżeństwa jego rodziców istnieją także wątpliwości co do legalności jego pochodzenia.

B. Waldburg-Zeil

Eryk

Od 2015 r. głową rodu jest książę Eryk (Maria Erich Wunibald Aloysius Georg Fürst von Waldburg zu Zeil und Trauchburg), ur. 21.11.1962 r., jedyny syn księcia Jerzego II (ur. 5.06.1928 r., zm. 2.12.2015 r.) i jego żony księżniczki Marii Gabrieli Bawarskiej (ur. 30.05.1931 r.).

Po zakończeniu nauki dołączył do rodzinnej firmy. Od czasu śmierci ojca zajmuje się zarządzaniem rodzinnym majątkiem. Rodzina jest największym prywatnym właścicielem ziemskim w Niemczech. Ma udziały w licznych innych przedsiębiorstwach, w tym medialnych. Jej majątek szacuje się na około 650 mln euro. Książę Eryk pełni również liczne funkcje w organizacjach społecznych.

Mieszka z zamku Zeil w Leutkirch im Allgäu.

W dniu 17.11.1988 r. poślubił księżniczkę Matyldę Wirtemberską (ur. 11.07.1962 r.). Mają pięć córek: Marię Teresę (ur. 4.10.1989 r.), Elżbietę (ur. 31.12.1990 r.), Szarlottę (ur. 10.05.1992 r.), Helenę (ur. 29.11.1993 r.) i Gabrielę (ur. 23.11.1996 r.).

Jego następcą jest jego stryjeczny brat hrabia Klemens (Maria Clemens Franz Erich Thomas Wunibald von Waldburg-Zeil), ur. 13.04.1960 r., starszy syn hrabiego Alojzego (ur. 20.09.1933 r., zm. 14.12.2014 r.) i jego żony hrabianki Clarissy von Schönborn-Wiesentheid (ur. 14.10.1936 r., zm. 27.09.2020 r.).

Studiował informatykę i ekonomię na uniwersytetach w Karlsruhe i Tybindze. Odbył służbę wojskową. W latach 1990-1995 pracował jako konsultant i doradca w firmach zajmujących się audytem.  W latach 1995-2002 kierował działem finansowym katolickiej archidiecezji berlińskiej. W 2003 r. został sekretarzem generalnym Niemieckiego Czerwonego Krzyża, zaś od 2009 r. jest przewodniczącym zarządu tej organizacji.

W dniu 10.10.1985 r. poślubił księżniczkę Georginę z Liechtensteinu (ur. 13.11.1962 r.). Mają pięcioro dzieci: synów Maksymiliana (ur. 10.02.1992 r.) i Konstantyna (ur. 7.08.1994 r.) oraz córki Marię Annunciatę (ur. 24.09.1988 r.), Marię Assuntę (ur. 11.04.1990 r.) i Filipę (ur. 26.03.1996 r.).

Pretendenci do tronu – 67. Państwa niemieckie: XXXIII. Solms

Karol Chrystian

W 1806 r. oba wówczas istniejące księstwa Solms: Solms-Braunfels i Solms-Hohensolms-Lich zostały zmediatyzowane. Ich terytoria zostały podzielone pomiędzy Wielkie Księstwo Hesji i Księstwo Nassau.

W 1989 r. zmarł ostatni przedstawiciel linii Solms-Braunfels Franciszek Józef (ur. 8.06.1906 r., zm. 1.11.1989 r.)

Od 2015 r. głową rodu Solms jest książę Karol Chrystian (Carl Christian Fürst zu Solms-Hohensolms-Lich), ur. 19.03.1975 r., najstarszy syn księcia Filipa Reinharda (ur. 27.11.1934 r., zm. 28.07.2015 r.) i hrabianki Marie Fouché d’Otrante (ur. 12.02.1948 r.).

Obecnie kieruje firmą zarządzającą rodzinnym majątkiem.

W dniu 13.12.2008 r. poślubił hrabiankę Christinę Douglas (ur. 10.07.1973 r.). Mają troje dzieci: syna Ludwika (ur. 5.09.2008 r.) oraz córki Liwię (ur. w 2010 r.) i Joyę (ur. w 2013 r.).

Jego następcą jest jego syn Ludwik (Louis Clemens Jamal Prinz zu Solms-Hohensolms-Lich).

Pretendenci do tronu – 67. Państwa niemieckie: XXXII. Schwarzenberg

Karol VII

W 1806 r. księstwo Schwarzenberga zostało zmediatyzowane i przyłączone do Bawarii.

Od 1979 r. głową rodu Schwarzenberg jest książę Karol VII (czech. Karel Jan Nepomuk Josef Norbert Bedřich Antonín Vratislav Menas kníže ze Schwarzenbergu, niem. Karl Johannes Nepomuk Josef Norbert Friedrich Antonius Wratislaw Mena Fürst zu Schwarzenberg), ur. 10.12.1937 r., starszy syn księcia Karola VI (ur. 5.07.1911 r., zm. 9.04.1986 r.) i księżniczki Antonii zu Fürstenberg (ur. 12.01.1905 r., zm. 24.12.1988 r.).

Karel Schwarzenberg to czeski polityk, były minister spraw zagranicznych Czech i kandydat w wyborach prezydenckich w 2013 r.

Więcej na jego temat można przeczytać tutaj:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Karel_Schwarzenberg

W dniu 22.04.1967 r. poślubił hrabiankę Therese zu Hardegg (ur. 17.02.1940 r.). Rozwiódł się z nią w 1988 r., i ponownie poślubił w dniu 25.07.2008 r. Z tego małżeństwa pochodzi dwoje dzieci: syn Jan Nepomucen (ur. 13.12.1967 r.) i córka Anna Karolina (ur. 16.12.1968 r.). W trakcie małżeństwa urodził się również syn Karol Filip (ur. 12.05.1979 r.), którego biologicznym ojcem był Thomas Prinzhorn, i który został przez niego adoptowany w 1987 r.

Jego następcą jest jego syn Jan Nepomucen (czech. Jan Nepomuk Ondřej Jindřich Josef Karel Ferdinand Jan Evangelista Tři Králové Achaz Michael Maria dědičný princ ze Schwarzenbergu, niem. Johannes Nepomucenus Andreas Heinrich Joseph Karl Ferdinand Johannes Evangelist die Heiligen Drei Könige Achaz Michael Maria Prinz zu Schwarzenberg).

W 2007 r. przejął od ojca zarządzanie rodzinnym majątkiem.

W dniu 20.03.2010 r. ożenił się z Dianą Orgovanyi-Hanstein (ur. 30.11.1971 r.), z którą się następnie rozwiódł. W dniu 8.04.2017 r. poślubił Francescę Riario-Sforza (ur. w 1974 r.). Nie ma dzieci z żadnego ze związków.

Pretendenci do tronu – 67. Państwa niemieckie: XXXI. Schönburg

Ulryk VII

Terytorium Schönburga w swej historii było wielokrotnie dzielone pomiędzy poszczególne linie rodu. W 1790 r. Otto Karol Fryderyk hrabia Schönburg-Waldenburg został podniesiony do rangi księcia Schönburga. W 1806 r. wszystkie wówczas istniejące państewka Schönburga zostały zmediatyzowane i przyłączone do Królestwa Saksonii.

Do dzisiaj istnieją trzy linie rodu Schönburg:

– linia Schönburg-Waldenburg,

– linia Schönburg-Hartenstein, wywodząca się od jednego z synów Ottona Karola Fryderyka, która tytuł książęcy otrzymała już po mediatyzacji,

– hrabiowska linia Schönburg-Glauchau.

Od 1983 r. głową rodu Schönburg-Waldenburg jest książę Ulryk VII (Ulrich Fürst von Schönburg), ur. 9.10.1940 r., starszy syn księcia Wilhelma (ur. 3.04.1913 r., zm. 11.06.1944 r.) i jego żony księżniczki Marii Elżbiety zu Stolberg-Rossla (ur. 1.10.1921 r., zm. 11.07.1975 r.).

W dniu 14.07.1972 r. poślubił Brigitte Hirschle (ur. 31.03.1943 r.). Mają jedną córkę Werenę (ur. 3.11.1971 r.).

Jego następcą jest jego młodszy brat książę Wolf Krzysztof (Wolf Christoph Prinz von Schönburg),ur. 3.04.1943 r.

W dniu 6.12.1968 r. poślubił Eveline Mente (ur. 6.06.1944 r.). Mają jednego syna Kaia Filipa (ur. 24.04.1969 r.).

Pretendenci do tronu – 67. Państwa niemieckie: XXX. Sayn

Terytorium Sayn w swej historii było wielokrotnie dzielone pomiędzy poszczególne linie rodu. W 1806 r. wszystkie wówczas istniejące państewka Sayn zostały zmediatyzowane i przyłączone do Wielkiego Księstwa Hesji.

Do dzisiaj istnieją trzy linie rodu Sayn, będącego jedną z gałęzi rodu Spohneim (druga żyjąca gałąź to hrabiowie Ortenburga):

– linia Sayn-Wittgenstein-Berleburg,

– linia Sayn-Wittgenstein-Hohenstein,

– linia Sayn-Wittgenstein-Sayn, która tytuł książęcy otrzymała już po mediatyzacji.

A. Sayn-Wittgenstein-Berleburg

Gustaw

Od 2017 r. głową rodu jest książę Gustaw (Gustav Frederik Philip Richard Fürst zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg), ur. 12.01.1969 r., jedyny syn księcia Ryszarda II (ur. 29.10.1934 r., zm. 13.03.2017 r.) i jego żony księżniczki Benedykty Duńskiej, młodszej siostry królowej Małgorzaty II (ur. 29.04.1944 r.).

Zajmuje się zarządzaniem rodzinnym majątkiem. Mieszka w zamku Berleburg-Wittgenstein w Bad Berleburg.

W dniu 3.06.2022 r. poślubił swoją długoletnią partnerkę Karinę Axelsson (ur. 5.08.1968 r.). Mają syna Gustawa Albrechta (ur. 26.05.2023 r.), urodzonego przez surogatkę.

Więcej na temat księcia Gustawa można przeczytać tutaj:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Gustaw_(ksi%C4%85%C5%BC%C4%99_Sayn-Wittgenstein-Berleburg)

Jego następcą jest jego syn Gustaw Albrecht (Gustav Albrecht Prinz zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg).

B. Sayn-Wittgenstein-Hohenstein

Bernard

Od 1983 r. głową rodu jest książę Bernard (Bernhart Otto PeterFürst zu Sayn-Wittgenstein-Hohenstein), ur. 15.11.1962 r., młodszy syn księcia Chrystiana Henryka (ur. 20.09.1908 r., zm. 17.08.1983 r.) i jego drugiej żony księżniczki Dagmary zu Sayn-Wittgenstein-Hohenstein (ur. 16.11.1919 r., zm. 13.02.2002 r.).

Zajmuje się zarządzaniem rodzinnym majątkiem. Był również członkiem zarządu wydawnictwa Verlag Dashoefer.

W dniu 31.08.1996 r. poślubił hrabiankę Katharinę von Podewils-Dürniz (ur. 23.12.1963 r.). Rozwiedli się w 2009 r. Mają jednego syna Wacława (ur. 18.10.1997 r.).

Jego następcą jest jego syn książę Wacław (Wenzel Max Prinz zu Sayn-Wittgenstein-Hohenstein).

Nie ma żony ani dzieci.

Pretendenci do tronu – 67. Państwa niemieckie: XXIX. Salm

Karol Filip

Księstwo (Fürstentum) Salm-Salm powstało w 1751 r. Po rewolucji francuskiej w 1790 r. rodzina panująca uciekła z księstwa, które w 1793 r. oficjalnie zostało przyłączone do Francji. Z kolei księstwo Salm-Kyrburg powstało w 1742 r., i podobnie jak sąsiednie, w 1794 r. zostało przyłączone do Francji. Aneksję oficjalnie potwierdził traktat z Lunéville z 1801 r. W ramach rekompensaty ród Salm otrzymał w 1802 r. część dawnych posiadłości biskupstwa Münster i utworzone zostało nowe księstwo Salm z siedzibą w Anholt. Państwo miało być rządzone wspólnie przez księcia z linii Salm-Salm i księcia z linii Salm-Kyrburg. Na początku 1811 r. księstwo zostało anektowane przez Francję. Po upadku Napoleona książęta Salm nie byli w stanie odzyskać władzy nad księstwem, a jego terytorium Kongres Wiedeński ostatecznie przekazał Prusom.

Po śmierci ostatniego księcia Salm-Kyrburg Fryderyka VI w 1905 r. wszystkie jego tytuły i pretensje przeszły na księcia Salm-Salm.

Od 1988 r. głową rodu Salm jest Karol Filip (Carl Philipp Joseph Petrus Cölestinus Balthasar Fürst zu Salm-Salm), ur. 19.05.1933 r., młodszy syn księcia Mikołaja Leopolda III (ur. 14.02.1906 r., zm. 15.01.1988 r.) i jego pierwszej żony Idy von Wrede (ur. 26.02.1909 r., zm. 25.10.1998 r.).

Ukończył studia z zarządzania, pracował w bankowości i firmach prywatnych. W latach 1969-2001 kierował firmą zarządzającą rodzinnym majątkiem.

W dniu 4.02.1961 r. poślubił Erikę von Morgen (ur. 19.03.1935 r., zm. 17.04.2007 r.). Rozwiedli się w dniu 16.08.1979 r. Mieli czworo dzieci: synów Emanuela (ur. 6.12.1961 r.), Filipa (ur. 5.07.1963 r.) i Klemensa (ur. 18.11.1966 r.) oraz córkę Felicytę (ur. 1.07.1965 r.). W dniu 19.07.1993 r. ożenił się z Elisabeth Frisch (ur. 12.02.1951 r.), z tego związku nie ma dzieci.

Mieszka z rodziną w rodowym dworze w Rhede.

Jego następcą jest jego najstarszy syn Emanuel (Emanuel Philipp Nikolaus Johann Felix Prinz zu Salm-Salm).

W 1991 r. ukończył studia prawnicze. Pracował jako asystent posła do Bundestagu, a później ministra Matthiasa Wissmanna, a następnie jako członek zarządu kilku prywatnych firm. W 2001 r. przejął od ojca zarządzanie rodzinnym przedsiębiorstwem. Działa także w licznych organizacjach charytatywnych oraz towarzystwach historycznych.

W dniu 11.09.1992 r. ożenił się z Zitą von Klot-Heydenfeldt (ur. 26.11.1970 r.). Rozwiedli się w dniu 1.07.2002 r. W dniu 26.02.2010 r. poślubił Anne Seyfang (ur. 17.05.1971 r.). Nie ma dzieci z żadnego ze związków.

Pretendenci do tronu – 67. Państwa niemieckie: XXVIII. Oettingen

Terytorium Oettingen w swej historii było wielokrotnie dzielone pomiędzy poszczególne linie rodu Oettingen. W 1806 r. oba wówczas istniejące księstwa Oettingen: Oettingen-Wallerstein i Oettingen-Spielberg zostały zmediatyzowane. Ich terytoria zostały podzielone pomiędzy Bawarię i Wirtembergię.

Do dzisiaj istnieją obie linie rodu.

A. Oettingen-Wallerstein

Maurycy

Od 1991 r. głową rodu jest książę Maurycy (Moritz Eugen Karl Friedrich Anton Kraft Notger Fürst zu Oettingen-Oettingen und Oettingen-Wallerstein), ur. 20.05.1946 r., starszy syn księcia Karola Fryderyka III (ur. 23.05.1917 r., zm. 30.03.1991 r.) i jego żony hrabianki Delii Schenk von Stauffenberg (ur. 4.03.1919 r., zm. 5.05.2012 r.).

Zajmował się zarządzaniem rodzinnym majątkiem.

W dniu 28.05.1969 r. poślubił księżniczkę Liobę zu Löwenstein-Wertheim-Rosenberg (ur. 2.10.1946 r.). Mają trzech synów: Karola Eugeniusza (ur. 29.04.1970 r.), Ludwika Maksymiliana (ur. 1.12.1972 r.) i Fryderyka Aleksandra (ur. w 1978 r.).

Jego następcą jest jego najstarszy syn Karol Eugeniusz (Carl-Eugen Moritz Markwart Kraft Friedrich Petrus Notger Maria Prinz zu Oettingen-Oettingen und Oettingen-Wallerstein).

Studiował zarządzanie, pracował jako menadżer. Obecnie kieruje firmami zarządzającymi rodzinnym majątkiem, w tym browarem i lasami.

W dniu 24.06.1994 r. ożenił się z księżniczką Alexandrą zu Sayn-Wittgenstein-Sayn (ur. 20.08.1973 r.). Rozwiedli się w dniu 26.08.2002 r. Mają dwoje dzieci: syna Jana (ur. 12.06.1998 r.) i córkę Helenę (ur. 10.12.1995 r.). W dniu 28.05.2003 r. poślubił Annę Herrmann (ur. 20.10.1963 r.), byłą żonę Yorcka Otto (ur. w 1956 r.). Mają jednego syna Eugeniusza (ur. w 2004 r.).

B. Oettingen-Spielberg

Albrecht Ernest

Od 1975 r. głową rodu jest książę Albrecht Ernest (Albrecht Ernst Otto Joseph Maria Notger Fürst zu Oettingen-Oettingen und Oettingen-Spielberg), ur. 7.02.1951 r., najstarszy syn księcia Alojzego Filipa (ur. 3.09.1920 r., zm. 30.11.1975 r.) i jego żony hrabianki Elisabeth zu Lynar (ur. 17.05.1922 r., zm. 16.06.2005 r.).

Jest znanym strzelcem i myśliwym, byłym reprezentantem Niemiec w trapie. Zajmował się zarządzaniem rodzinnym majątkiem.

W dniu 26.06.1980 r. poślubił Angelę Jank (ur. 20.10.1951 r.). Mają czworo dzieci: syna Franciszka Albrechta (ur. 16.09.1982 r.) oraz córki Teresę (ur. 5.01.1984 r.), Antonię (ur. w 1987 r.) i Norę (ur. 10.06.1990 r.).

Jego następcą jest jego syn Franciszek Albrecht (Franz-Albrecht Alois Christian Ferdinand Maria Notger Prinz zu Oettingen-Oettingen und Oettingen-Spielberg).

Pracuje w firmie zarządzającej majątkiem rodziny. Podobnie jak ojciec, jest znanym myśliwym i ekspertem w tej dziedzinie.

W dniu 4.06.2016 r. poślubił modelkę Cleopatrę von Adelsheim von Ernest (ur. 3.10.1987 r.). Mają dwoje dzieci: syna Ludwika Albrechta (ur. 10.08.2019 r.) i córkę Matyldę (ur. 8.09.2017 r.).

Pretendenci do tronu – 67. Państwa niemieckie: XXVII. Leyen

Filip Erwin IV

W 1806 r. dotychczasowy hrabia Hohengeroldseck – Filip Franciszek z rodu von der Leyen został podniesiony do rangi księcia, a jego ziemie przemianowano na Księstwo Leyen. Księstwo przestało faktycznie istnieć w 1814 r. Kongres Wiedeński przekazał je Cesarstwu Austriackiemu, zaś w 1819 r. trafiły do Wielkiego Księstwa Badenii.

Książęta Erwin III (ur. 31.08.1894 r., zm. 13.02.1970 r.) i jego brat Ferdynand (ur. 5.05.1898 r., zm. 9.09.1971 r.) zmarli nie pozostawiając męskich potomków. Ród von der Leyen wygasł w linii męskiej wraz ze śmiercią w 1971 r. księcia Ferdynanda.

W 1969 r. książę Erwin III adoptował swojego wnuka Filipa Erwina, ur. 14.05.1967 r., syna swojej najmłodszej córki Marii Adelajdy (ur. 17.05.1932 r., zm. 31.01.2015 r.) i jej męża barona Jerzego von Freyberg zu Eisenberg (ur. 10.03.1926 r., zm. 22.02.2017 r.). Po śmierci Erwina III cały jego majątek przypadł Filipowi Erwinowi. Z kolei po śmierci księcia Ferdynanda odziedziczył on wszystkie tytuły.

Głową rodziny jest od 1971 r. Filip Erwin IV (Philipp Erwein Konrad Alfred Eugen Bonifatius Melchior Georg Arbogast Fürst von der Leyen und zu Hohengeroldseck, przed adopcją von Freyberg zu Eisenberg).

Mieszka w rodzinnym zamku w Waal w Bawarii. Zajmuje się zarządzaniem rodzinnym majątkiem.

W dniu 1.10.1989 r. poślubił Elisabeth von Gagern (ur. 17.09.1969 r.). Mają czworo dzieci: synów Wolframa (ur. 22.11.1990 r.) i Jerzego (ur. 27.01.1992 r.) oraz córki Cecylię (ur. 12.01.1999 r.) i Nives (ur. 13.02.2001 r.).

Jego następcą jest jego najstarszy syn Wolfram (Wolfram Georg Erwein Carl Friedrich Lorenz Eugen Arbogast Prinz von der Leyen und zu Hohengeroldseck).

Studiował ekonomię na uniwersytecie w Bolzano (Włochy) oraz filozofię i religioznawstwo na Uniwersytecie Stambulskim (Turcja). Pracuje jako pośrednik w obrocie nieruchomościami w Monte Carlo.

W dniu 11.02.2017 r. poślubił hrabiankę Janinę von Schönborn-Wiesentheid (ur. 30.12.1995 r.). Mają dwoje dzieci: syna Rocha (ur. 10.04.2018 r.) i córkę Apollinę (ur. 6.06.2020 r.).

Wskazać tutaj należy, iż z książęcym rodem von der Leyen nie ma nic wspólnego Ursula von der Leyen, niemiecka polityczka i przewodnicząca Komisji Europejskiej. Jej mąż wywodzi się z zupełnie innej rodziny, używającej tego samego nazwiska, niespokrewnionej z rodem książęcym.

Pretendenci do tronu – 67. Państwa niemieckie: XXVI. Leiningen

Andrzej

Księstwo (Fürstentum) Leiningen istniało krótko. W 1779 r. cesarz podniósl hrabiego Leiningen-Dagsburg-Hardenburg Karola Fryderyka Wilhelma (ur. 14.08.1724 r., zm. 9.01.1807 r.) z młodszej gałęzi rodu Leiningen do rangi księcia (Reichsfürst). Po rewolucji francuskiej, w 1796 r. rodzina została pozbawiona wszystkich swoich posiadłości na lewym brzegu Renu i wypędzona przez Francuzów, zaś wywłaszczenie oficjalnie potwierdził traktat z Lunéville z 1801 r. W ramach rekompensaty ród otrzymał w 1803 r. dawne posiadłości elektoratu arcybiskupstwa Moguncji i biskupstwa Würzburga w Odenwaldzie i utworzone zostało nowe księstwo Leiningen z siedzibą w byłym opactwie Amorbach. Jednak już w 1806 r. księstwo zostało zlikwidowane, a większość jego obszaru przypadła Wielkiemu Księstwu Badenii. Książęta Leinigen zachowali jednakże swój status oraz znaczne posiadłości prywatne.

Od 1991 r. głową rodu jest Andrzej, 8. książę Leiningen (Andreas Fürst zu Leiningen), ur. 27.11.1955 r., młodszy syn Emicha Cyryla, 7. księcia Leiningen (ur. 18.10.1926 r., zm. 30.10.1991 r.) i księżniczki Eiliki von Oldenburg (ur. 2.02.1928 r., zm. 26.01.2016 r.).

Jego starszy brat Karol Emich (ur. 12.06.1952 r.) został wydziedziczony przez ojca ze względu na swoje małżeństwo z Gabriele Renate Thyssen (ur. 1.04.1963 r.), która nie posiadała odpowiedniego pochodzenia, i zmuszony do rezygnacji z sukcesji na rzecz młodszego brata. Decyzje o wydziedziczeniu utrzymały w mocy niemieckie sądy.

Więcej na temat księcia Karola Emicha jest w notatce poświęconej Rosji.

Pretendenci do tronu – 5. Rosja

Książę Andrzej w dniu 5.10.1981 r. poślubił księżniczkę Aleksandrę Hanowerską (ur. 18.02.1959 r.), siostrę księcia hanowerskiego Ernesta Augusta V. Mają troje dzieci: synów Ferdynanda (ur. 8.08.1982 r.) i Hermanna (ur. 13.09.1987 r.) oraz córkę Olgę (ur. 23.10.1984 r.).

Mieszkają w rodowym zamku w Amorbach.

Jego następcą jest jego starszy syn Ferdynand (Ferdinand Heinrich Emich Christian Karl Prinz zu Leiningen).

W dniu 29.04.2017 r. poślubił księżniczkę Wiktorię Ludwikę pruską (ur. 2.05.1982 r.), wnuczkę księcia Ludwika Ferdynanda II. Mają dwie córki: Aleksandrę (ur. 28.02.2020 r.) i Teodorę (ur. 16.08.2021 r.).